Hoogvliet is onderdeel van Rotterdam en ligt ingeklemd tussen de A4, de A20 en de rivier de Oude Maas. Ten behoeve van de haven en de naastgelegen industrie en raffinaderijen is het oorspronkelijk dorp Hoogvliet richting de Oude Maas omzoomd met kleine arbeidersportiekwoningen en galerijflats.
Nagenoeg uitsluitend in het sociale segment. Alleen nieuwkomers in Nederland werkend aan de onderkant van de arbeidsmarkt wilden er uiteindelijk gaan wonen. De werkgelegenheid in de haven en industrie nam af.
De sociale problemen stapelden zich op. De portiekwoningen zonder lift werden voor de moderne gezinnen te klein. Hoogvliet was in 2002 en is nog steeds een van de grootste herstructureringsopgaven, een echte krachtwijk of Vogelaarwijk.
Vanuit de gemeente Rotterdam was ik onderdeel van het kernteam die moest komen tot (de “fysieke”) samenwerkingsovereenkomsten met de Deelgemeente en de woningcorporaties Vestia en Woonbron over de sloop en nieuwbouw van in totaal 5.000 woningen om dit deel van de stad aantrekkelijker te maken voor een divers en draagkrachtiger deel van de bevolking. Natuurlijk leverde dit problemen op met individuele bewoners die gedwongen moesten verhuizen, maar over de noodzaak overheerste consensus.
De afstand tot de Coolsingel, de betrokkenheid en gedrevenheid van de deelgemeentebestuur, bewoners en professionals en de urgentie tot samenwerking zorgden voor een uniek momentum. De afspraken werden gemaakt en de overeenkomsten gesloten. Jarenlang voerde Hoogvliet vervolgens de stedelijke ranglijst van bouwproductie aan.
Tijdsperiode: 2002-2006